شیما افتخاری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
حمید نجفی زرینی - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
مسعود احمدی - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی

در بسیاری از گیاهان زراعی جوانه زنی بذر و رشد اولیه گیاهچه از حساس ترین مراحل نسبت به تنش های محیطی محسوب می شود. با وجود اینکه چغندرقند گیاه متحمل به خشکی شناخته شده است، اما تنش خشکی در مراحل اولیه رشد، عملکرد چغندرقندر رابطور قابل ملاحظه ای کاهش می دهد. در پژوهش حاضر از پلی اتیلن گلیکول به منظور ایجاد سطوح مختلف تنش خشکی جهت ارزیابی ژنوتیپ های چغندرقند در مراحل اولیه رشد استفاده شد. تعداد چهارده ژنوتیپ چغندرقند و سه سطح تنش خشکی در آزمایشی بهص ورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در پایان دوره آزمایش صفات درصد جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه، وزن خشک ساقه چه و ریشه چه اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که اثر تنش خشکی، ژنوتیپ و اثر متقابل تنش در ژنوتیپ برای همه صفات در سطح یک درصد معنی دار است و مشخص شد که با افزایش میزان خشکی، جوانه زنی و رشد گیاهچه بطور معنی داری کاهش می باید. و بین ژنوتیپ های جغندرقند از لحاظ تحمل به خشکی تنوع ژنتیکی وجود دارد. با توجه به نتایج می توان از ارزیابی ژنوتیپ ها در شرایط آزمایشگاه در برنامه های اصلاحی چغندرقند استفاده کرد.

چغندرقند، تنش خشکی، پلی اتیلن گلیکول، جوانه زنی، گیاهچه