سیروس احمدوش - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، گروه علوم و مهندسی آب، تهران، ایران
فریدون کاوه - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
محمد منشوری - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
حسین بابازاده - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

ذشت آذرشهر یکی از دشت های دامنه غربی سهند بشمار می رود که در بین بلندیهای رشته کوه سهند و دریاچه ارومیه قرار گرفته است. این دشت با میانگین بارش سالانه 250 میلی متر و متوسط درجه حرارت سالانه 13 درجه سانتیگراد مطابق طبقه بندی روش های امبرژه و دومارتن جزء مناطق خشک و سرد می باشد. از نظر توپوگرافی مرتفع ترین نقطه آن 3700 متر و پست ترین نقطه 1274 متر بالاتر از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. مهمترین رودخانه دشت گنبرف چای در امتداد شرق به غرب بصورت فصلی جریان دارد. مطابق دوره آماری 32 ساله (56-55 تا 87-86) دبی متوسط رودخانه گمبرف چای در ایستاگههای قرمزی گل و آذرشهر به ترتیب برابر 0/907 و 0/99 متر مکعب در ثانیه می باشد. در اثر خشکسالیهای اخیر منابع آب زیرزمینی دشت دچار نوسان کمی و کیفی قابل توجهی گردیده است. در این تحقیق آبخوان دشت آذرشهر به منظور بررسی کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی در شرایط متفاوت اقلیمی انخاب شد. طی سالهای 1360 تا 1388، مقدار افت سطح ایستایی آب زیرزمینی دشت آذرشهر 2/17 متر بوده است. کل اراضی زراعی شهرستان آذرشهر 27000 هکتار می باشد که این نوسانات منجر به خشک شدن و از بینر فتن مقدار حدود 2700 هکتار از اراضی زراعی و 800 هکتار از باغات منطقه گردیده است. با این حال علاوه بر از بین رفتن سطح وسیعی از اراضی زیرکشت دشت، اراضی مورد استفاده فعلی، غالباً بصورت کم آبیاری مدیریت می شوند.

آبخوان، آذرشهر، خشکسالی، هیدرولوژی، هیدروژئولوژی، سطح ایستایی