بررسی سرمایه گذاری در آموزش و توسعه منابع آموزشی با مدل سازی پویایی سیستم (بررسی موردی در گروه صنعتی فولاد بهمن)

مدیریت منابع آموزشی در سازمان ها به عنوان یکی از عوامل کلیدی در ارتقاء کیفیت آموزش و دستیابی به اهداف آموزشی، نقش حیاتی ایفا می کند. این مقاله به بررسی فرآیند برنامه ریزی و مدیریت منابع آموزشی می پردازد که در دو مرحله اصلی قابل تقسیم است: مرحله اول شامل شناسایی نیازهای آموزشی سازمان به منابع مختلف، از جمله نیروی انسانی، تجهیزات و مواد آموزشی است و مرحله دوم به چگونگی تامین و بهینه سازی این منابع اختصاص دارد. در این راستا، مدل های پویایی سیستم به عنوان ابزاری موثر در تحلیل، ارزیابی و پیش بینی آینده سیستم های آموزشی معرفی می شوند. این مقاله با هدف ارائه یک مدل پویایی سیستم، به سوالات کلیدی در فرآیند مدیریت منابع آموزشی پاسخ می دهد. ابتدا، اهداف و استراتژی های لازم در حوزه مدیریت منابع آموزشی سازمان مورد مطالعه تعریف می شود. سپس، متغیرهای درونزا و برونزای مدل با استفاده از ادبیات موضوع و نظرات خبرگان استخراج می گردند. با بهره گیری از حلقه های علت و معلولی، خروجی های حاصل از پیاده سازی استراتژی ها پیش بینی می شوند. در نهایت، با اجرای مدل، تاثیرات هر یک از متغیرها بر روی سیستم مدیریت منابع آموزشی تحلیل می شود. این تحلیل می تواند به مدیران کمک کند تا تصمیمات بهتری در زمینه تخصیص و بهینه سازی منابع آموزشی اتخاذ کنند و در نتیجه، به بهبود کیفیت آموزش و عملکرد کلی سازمان منجر شود. این مقاله به دنبال ارائه یک چارچوب جامع برای درک بهتر و بهینه سازی فرآیندهای مدیریت منابع آموزشی در سازمان ها است.

Keywords:

مدیریت منابع آموزشی , پویایی سیستم ها , متغیرهای درونزا , حلقه های علت و معلولی