بررسی اثرات اسیدجیبرلیک و کینتین بر جوانه زنی و رشد گیاهچه های سنبل الطیب تحت تنش خشکی

سنبل الطیب به عنوان یکی از مهمترین گیاهان دارویی، اکنون در بیشتر مناطق ایران سازگارو کشت شده است و از طرفی تنش خشکی یکی از عوامل محدود کننده کشت این گیاه است. مرحله جوانه زنی یکی از مراحل بحرانی رشد این گیاه می باشد در این پژوهش به منظور بررسی اثرات دو تنظیم کننده رشدی اسیدجیبرلیک و کینتی بر جوانه زنی و رشد گیاهچه های سنبل الطیب تحت تنش خشکی، دو آزمایش جداگانه با استفاده از 4 سطح اسید جیبرلیک (13/05، 4/5 میلی گرم در لیتر) و 4 سطح کینتین( 13/05 و 4/5 میلی گرم در لیتر) در 5 سطح تنش خشکی ایجاد شده (12، 9-، 6-، 3-، 0بار) با پلی اتیلن گلیکول بر روی دو توده بذر تهیه شده از مناطق قزوین همدان صورت گرفت این آزمایش به صورت فاکتوریل در طرح بلوک با 3 تکرار انجام شد. آنالیز آماری صفات بررسی شده در مرحله جوانه زنی رشد گیاهچه ها نشان داد که جمعیت قزوین نسبت به جمعیت همدان واکنش بهتری به تنش خشکی نشان داد و در سطح جوانه زنی نیز تا حدی مقاومتر بود افزایش تنش به خشکی موجب کاهش درص جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه،وزن تر و خشک گیاهچه ها شد. تیمار اسید جیبرلیک در سطوح مختلف باعث افزایش میانگین طول ساقه چه گردید. کینتین نیز باعث افزایش درص جوانه زنی شد اما رشد ریشه چه ها را به شدت کاهش داد.

Keywords:

سنبل الطیب , تنش خشکی , جوانه زنی , اسید جیبرلیک , کینتین