سمیه صادقی مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار
عبداله ملافیلایی - استادیار گروه مهندسی منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام
محمد آرمین - استادیار گروه مهندسی کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار

به منظور بررسی اثر کودهای شیمیایی وآلی مختلف بر عملکرد و اجزاء عملکرد زیره سبز، آزمایشی بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 8 تیمار شیمیایی و آلی و 4 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد تربت جام در سال 1390 انجام شد تیمارهای کودی شامل نیتروژن (Fl) فسفر (F2)، کود کامل NPK (F3) کود کامل + هورمون های طبیعی (F4) نیتروژن + آمینو اسید (F5). اسید های آلی + آمینو اسید (F6) و هیومیک اسید+ فولیک اسید (F7) و شاهد (بدون کاربرد کود) بودند. کودهای مورد استفاده به صورت محلول پاشی و دو مرتبه در طی فصل رشد استفاده شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تیمارهای کودکی بر تعداد بذر در چترک، تعداد بذر در چتر، تعداد بذر در گیاه، وزن دانه در بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در سطح احتمال 1% معنی دار بود. بیشترین تعداد بذر در چترک و چتر از تیمار ترکیبی اسید های آلی و آمینو اسید حاصل شد این در حالی است که بیشترین وزن دانه در بوته (g 1/6) از تیمار F6 بدست آمد که در مقایسه با شاهد 4 برابر بیشتر بود. نتثیج نشان داد که بیشترین عملکرد بذر و عملکرد بیولوژیک از تیمار ترکیبی هیومیک اسید و فولویک اسید حاصل شد و نیز بیشترین (44 درصد) و کمترین (26/5 درصد) شاخص برداشت به ترتیب از تیمار F3 و F2 بدست آمد بر طبق نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که تمامی تیمارهای کودی مورد استفاده باعث افزایش صفات رشدی و عملکرد گیاه زیره سبز نسبت به شرایط عدم استفاده از کود شدند.

کودهای آلی، کودهای شیمیایی، اجزای عملکرد، زیره سبز، محلول پاشی