تاثیر کم آبی و اسید سالسیلیک بر رشد و عملکرد آفتابگردان رقم آریماویرسکی

این بررسی جهت بررسی تاثیر سطوح کم آبی (آبیاری پس از 70، 120 و 170 میلی متر تبخیر از تشک تبخیر کلاس A) و سطوح سالسیلیک اسید (0 ، 1500، 3000، 4500، 6000 و 7500 میکرومول) بر رشد عملکرد آفتابگردان انجام شد با توجه به نتایج به دست آمده از این بررسی در صفات محتوای رطوبت نسبی، وزن خشک اندام هوایی، عملکرد دانه و عملکرد رغن با افزایش سطح کم آبی میزان کاهش در صفات بیشتر بود و کمترین مقدار صفات فوق در سطح آبیاری پس از 170 میلی متر تبخیر از تشک تبخیر به دست آمد با توجه به نتایج به دست آمده از این بررسی سطوح 3000، 4500، 600، 7500 میکرومول سالسیلیک اسید افزایش معنی داری را در صفات وزن خشک اندام هوایی، عملکرد دانه در بوته و عملرد روغن باعث شد، ولی از نظر صفات فوق در بین این سطوح اختلاف معنی داری ماهده نشد. در این بررسی بیشترین میزان عملکرد دانه در شرایط آبیاری پس از 70 میلی متر تبخیر از تشک به دست آمد سطح آبیاری پس از 120 و 170 میلی متر تبخیر از تشک به ترتیب کاهشی 19/3 و 46 درصدی را در عملکرد دانه در هکتار باعث شد، کاربرد تمامی سطوح سالسیلیک اسید به غیر از سطح 1500 میکرومول، افزایشم عنی داری را در عملکرد روغن دانه آفتابگردان را به ترتیب به میزان 16/4 و 56 درصد نسبت به سطح آبیاری پس از 70 میلی متر تبخیر از تشک تبخیر کاهش داد. سطوح 3000، 4500، 6000، 7500 میکرومول افزایشی 24/7، 36/7، 31/9، 39/2 درصدی را در عملکرد روغن آفتابگردان باعث شد با توجه به اثرات مشابه استفاده از غلظت های 3000 تا 7500 میکرومول سالسیلیک اسید بر اکثر صفات مورد بررسی می توان از غلظت 3000 میکرومول برای افزایش تحمل به خشکی استفاده نمود.

Keywords:

دانه های روغنی , آفتابگردان , کم آبی , سالسیلیک اسید