مقایسه میزان عملکرد کمی و کیفی دو رقم شنبلیله پاکوتاه و پابلند محلی کرمانشاه در شرایط کاهش محسوس دمای محیط و طول روز

شنبلیله یکی از گیاهان خانواده بقولات است کمه به عنوان گیاه دارویی مورد استفاده قرار میگ یرد به منظور تاثیر مقادیر مختلف ورمی کمپوست و تارخی کاشت و بر میزان پروتئین کل و در صد ماده خشک شنبلیله و کاهش اتکاء به نهاده های شیمیایی در جهت تولید پایدار آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه در سال 1391 به اجرا درآمد. آزمایش مورد استفاده اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تاریخ کاشت (30 اردیبهشت، 30 تیر و 30 شهریور) و 5 مقدار مختلف کود (0 و 5 و 10و 15 تن ورمی کمپوست در هکتار و یک تیمار کود شیمیایی بر اساس نیاز کودی) در سه تکرار انجام شد. به منظورا جرای پروژه ابتدا زمین مورد نظر آماده گردید و سپس نسبت به تهیه پلات ها با فواصل 75 سانتی متر اقدام شد. هر واحد آزمایشی به مساحت 16 متر مربع در نظر گرفته شد زمان به عنوان کرت اصلی و تیمارهای کودکی به عنوان کرت فرعی بودند بعد از آماده سازی بستر بذر به دقت تیمارهای کود ورمی کمپوست در کرت ها توزیع و با خاک مخلوط شدند. بعد از اعمال تیمارها نسبت به کشت بذر شنبلیله اقدام گردید و بلافاصله بعد از کشت آبیاری انجام شد. سپس عملیات زراعی آبیاری، مبارزه با علف هرز انجام شد. شنبلیله رقم پاکوتاه محلی کرمانشاه در ماه اول دارای رشد کند و بطئی می باشد اما با گرم شدن هوا در ماه دوم رشد از سرعت رشد قابل قبولی برخوردار بوده و از طرفی نتایج آنالیز پروتئین کل نشان داد این رقم نسبت به رقم پابلند و نسبت به بذر آن دارای بیشترین درصد پروتئین کل، بیشترین تعداد برگ و بیشترین عملکرد در متر مربع و در هکتار است این رقم نسبت به رقم پابلند محلی کرمانشاه که سیکل رویشی کاشت تا برداشت آن 45 روز به طول می انجامد دارای سیکل رویش 50 الی 65 روز تا گلدهی کامل و زمان برداشت است. جدول تجزیه واریانس 5 نشان داد که درصد پروتئین برگ و بذر تحت تاثیر تاریخ کاشت در سطح 5% معنی دار بود.

Keywords:

عملکرد , پاکوتاه , تاریخ کاشت , پابلند , روز کوتاه , کرمانشاه