CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

کنترل بیولوژیک بیماری پژمردگی گوجه فرنگی با استفاده از جدایه های باکتریایی باسیلوس، سودموناس و قارچ تریکودرما

عنوان مقاله: کنترل بیولوژیک بیماری پژمردگی گوجه فرنگی با استفاده از جدایه های باکتریایی باسیلوس، سودموناس و قارچ تریکودرما
شناسه ملی مقاله: MPSA01_228
منتشر شده در اولین همایش ملی گیاهان دارویی و کشاورزی پایدار در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:

حسین میرزایی - دانشجوی دکتری گروه گیاهپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد
میلاد آئینی - دانشجوی دوره دکتری، گروه گیاهپزشکی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان
سید محسن تقوی - استاد بخش گیاهپزشکی دانشگاه شیراز، شیراز
هادی نجفی - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد گروه اصلاح نباتات، دانشگاه شیراز، شیراز

خلاصه مقاله:
گوجه فرنگی یکی از اعضای خانواده بادمجانیان (Solanaceae) و جنس Lycopersicon است و شامل چندین گونه است عوامل متعددی مانند آفات، بیماری های قارچی، باکتریایی و ویروسی، رقابت با علف های هرز و شرایط آب و هوایی و خاکی نامساعد سبب کاهش بازدهی در تولید گوجه فرنگی می شوند. یکی از عوامل محدود کننده گوجه فرنگی، باکتری Ralstonia solanacearum می باشد که هر مساله خسارت فراوانی ایجاد می کند با توجه به اهمیت این بیماری و محدود بودن روش های کنترلی، یافتن یک راهکار مناسب برای این بیماری ضروری می باشد. این تحقیق در قالب طرح کامل اتصادفی انجام شده و از گونه های آنتاگونیست باکتری های Pseudomonas flourecsens ، Bacillus subtilis و Trichoderma harzianum و رقم موبیل استفاده گردیده است نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمارها بر تمام صفات بجز طول ساقه در سطح احتمال 1 درصد معنی دار شد. نتایج مقایسه میانگین نیز نشان داد که تیمارهای تریکودرما و باسیلوس اثر مثبت و معنی داری بر صفات اندازه گیری شده داشتند. همچنین نتایج تجزیه همبستگی صفات نشان داد که وزن خشک ساقه با وزن تر ساقه و ریشه بالاترین همبستگی را داشت.

کلمات کلیدی:
کنترل بیولوژیک، پژمردگی باکتریایی، آنتاگونیست

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/241602/