بهینه سازی استخراج RNA در بعضی از جنس های زیرخانواده آنتی میده

نظر به اینکه گیاهان دارویی یکی از منابع مهم آنتی اکسیدان ها می باشند بررسی ها در این زمینه رو به افزایش می باشد. زیر خانواده Anthemideae گیاهان دارویی غنی از ترکیبات آنتی اکسیدانی می باشند که می توانند باعث حفاظت سلول ها از آسیب های اکسیداتیو شوند. بومادران، درمنه، بابونه و داوودی از جمله مهمترین جنس هایی هستند که به دلیل داشتن ترکیبات فلاونوئید و آنتی اکسیدان ها کاربردهای قابل توجهی در داروسازی دارد (کومار و همکاران، 200) با توجه به اینکمه استخراج RNA با کیفیت بالا از بافت های گیاهان دارویی به علت حضور پلی فنل ها و متابولیت های ثانویه مشکل است و این ناخالصی ها می تواند اثرم نفی یا مخرب بر کیفیت واکنش هایی نظیر تکثیر واکنش زنجیره ای پلیمرازی، لکه گذاری نورترن و ایجاد کتابخانه CDNA داشته باشند. در راستای حل این مشکل روشی موثر و ساده برای استخراج RNA از بعضی از جنس هایز یر خانواده آنتی میده مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت در این روش از کیت بابوزول و پی بایوزول استفاده شد که نتایج چشمگیری حاصل نشد و در نهایت با افزودن بتامرکاپتواتانول و پلی ونیل پیرولیدین (PVP) به کیت پایوزول ناخالصی ها و ترکیبات رنگی به کمترین حد رسانده شد. نتایج بدست آمده از اکلتروفورز ژل آگارز نشان داد که RNA های استخراج شده از گیاهان مذکور در مقایسه با دو روش دیگر از کیفیت و خلوص بالاتری برخوردار بودند.

Keywords:

استخراج RNA , آنتی اکسیدان ها , آنتی میده , بایوزول