حمیدرضا کشفی - کارشناس مسئول گروه تحقیقات و بهره وری شرکت آبفا استان هرمزگان
یوسف کر - کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، مرکز بهداشت شهرستان گمیشان
بهرام امیرخانلو - کارشناس بهداشت عمومی، بیمارستان طالقانی گرگان
مرگانپور عاشورمحمد - کارشناس مسئول گروه تحقیقات و بهره وری شرکت آبفا استان گلستان

در تصفیه خانه های آب یافتن روشهایی که ضمن ارتقاء کیفیت، منجر به کاهش مصرف ماده منعقد کننده شود حائز اهمیت فراوان بوده و از ملاحظات اقتصاد مهندسی محسوب می گردد. در این مطالعه که در مقیاس آزمایشگاهی بر روی 108 صورت گرفت، ابتدا اثر افزودن لجن در عملکرد منعقد کننده PACL برای حذف کدورت و کلیفرم از آب با استفاده از جارتست بررسی شد. آزمایشات جار بر مبنای متغیرهای حجم لجن تزریقی (5 تا 45 ml) و کدورتهای خام (11 تا 98 NTU) انجام و در پایان هر آزمایش کارایی منعقد کننده در حذف کدورت و کلیفرم با آنالیز کوواریانس تعیین گردید (01/0 > Pvalue). در بهینه ترین دوز مربوط به PACL ppm8 به همراه لجن ml/L و PH معادل 5/7 راندمان حذف کدورت و کلیفرم به ترتیب برابر 81/96% و 23/91% بدست آمد. تاثیرات کاربرد دوز بهینه لجن برگشتی شامل 20% کاهش در مصرف PACL که معادل صرفه جویی روزانه 191 کیلوگرم از این منعقد کننده بوده و نیز کاهش 2/4% لجن دفعی نهایی تصفیه خانه معادل 51 متر مکعب در روز که در حفاظت از منابع خاک ومحیط زیست پذیرنده آن نقش مثبت دارد.

پلی آلومینیوم کلراید، دوز بهینه، خاک، لجن برگشتی