سیاستگذاری جهت سرمایه گذاری درآمد منابع نفتی برای رشد انرژی های نو و کاهش آلودگی محیط زیست در ایران

در مقاله حاضر از روش سیستمهای پویا (System Dynamics) برای مدل سازی چرخه سرمایه گذاری درآمد حاصل از نفت و اثر آن بر محیطزیست و رشد انرژیهای نو استفاده شده است. ابتدا مروری از وضعیت سرمایه گذاری در صنعت نفت و مصارف درآمد نفت ایران آورده شده، سپس مدل تهیه شده و متغیرهای به کار رفته، معرفی شده اند. در این مقاله به سه سناریو در رابطه با نحوه مصرف درآمد منابع نفتی و اثر آن بر آینده صنعت نفت و آینده انرژیهای نو پرداخته شده است. مدل برای سناریوهای مختلف به جریان افتاده و نتایج به دست آمده به شکل نمودار ارائه شده است. این نمودارها، به خوبی شرایطی که در آینده در اثر اجرای سیاستگذاریهای مختلف به وجود خواهد آمد، را بیان میکند. سپس نتایج سه سناریو با هم مقایسه گردیده و سناریوی تحول تکنولوژی به عنوان بهترین سناریو که بیشترین دستاورد را دارد انتخاب شده است. در انتها با استفاده از تحلیل نتایج حاصل از مدل، پیشنهادات برای سیاستگذاری در راستای دستیابی به سناریوی منتخب جهت تخصیص درآمد منابع نفتی ایران، برای یک دوره بلند مدت ارائه شدهاست. سیاستگذاری ارائه شده جهت تحقق سناریوی منتخب، به عنوان مهمترین نتیجه مقاله، برای رسیدن به آینده مطلوب است.

Keywords:

انرژی های نو , سرمایه گذاری , سیاستگذاری , محیط زیست