احمد ابوالحسنی رنجبر - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، تهران، ایران
حسن سیدی
شکیبا الصاق

در جهان پر از پیچیدگی، شتاب، تغییر و تنوع کنونی، رشد و توسعه سازمانها و دستیابی به اهداف، موضوعی است که همواره موردتوجه اندیشمندان قرار گرفته است. سازمانها به جهت حرکت و همسو شدن با تغییرات و دستیابی به اهداف، از افراد تشکیلیافتهاند. ویژگی کلیهی این سازمانها وجود رقابت است. بهرهگیری از سرمایه اجتماعی، تبدیل شدن به سازمان یادگیرنده و به - کارگیری مدیریت دانش، سازمانها را در شرایط رقابتی حاضر توانمند کرده و شرایط موفقیت آن ها را فراهم می آورد. سرمایه اجتماعی از مراودات و روابط اجتماعی افراد با یکدیگر حاصل شده و مزایای بسیاری برای سازمان ایجاد مینماید، از طرفی، یکی ازمهمترین و با ارزشترین سرمایههای هر سازمانی، دانش است. پیادهسازی مدیریت دانش و تبدیل سازمان به یک سازمان یادگیرنده به عنوان راهکاری در جهت ارتقاء سرمایه اجتماعی سازمان مورد توجه مقاله حاضر است . بر این اساس ، پس از تعریف سرمایه اجتماعی، به شرح سازمان یادگیرنده و مدیریت دانش پرداخته میشود، سپس ضرورت به کارگیری مدیریت دانش در سازمان وتبدیل آن به سازمان یادگیرنده بررسی شده، در آخر نیز پس از نتیجهگیری، پیشنهاداتی خطاب به سازمانها در جهت به کارگیری مدیریت دانش ارائه میگردد

سرمایه اجتماعی، مدیریت دانش، سازمان یادگیرنده