تاثیر کود مرغی بر ویژگیهای جذب و نیاز استاندارد فسفر در تعدادی از خاکهای همدان

فسفر از عناصر اصلی مورد نیاز گیاه است و کمبود آن یکی از عوامل محدود کننده رشد گیاه در کشور ما محسوب می شود . در جهت جبران کمبود این عنصر سالیانه مقدار زیادی کودهای شیمیایی فسفاته به خاک اضافه می گردد که مقدار زیادی از این کودها توسط عواملی مثل رس، اکسیدهای آهن و آلومینیوم در خاک غیر قابل دسترس شده و هر ساله در خاک تجمع می یابد . این موضوع علاوه بر افزایش هزینه ها، بر بسیاری از عناصر کم مصرف تاثیر منفی داشته و سبب آلودگی محیط زیست می گردد . امروزه کارشناسان کشاورزی استفاده از کودهای آلی را همراه با کود شیمیایی یا به تنهایی توصیه می کنند، زیرا کودهای آلی علاوه بر ارزش تغذیه ای، شیمیایی و اکولوژیکی باعث بهبود خواص فیزیکی و بیولوژیکی خاک می شوند . کود مرغی بعنوان یک منبع غنی ارزان قیمت فسفر محسوب می شود که بعنوان یک کود آلی از طرق مختلف فسفر قابل دسترس گیاه را در خاک بالا می برد که از آن جمله می توان به آزاد کردن اسیدهای آلی و جذب رقابتی این اسیدها بر روی مکانهای جذب با فسفر (1) ، کمپلکس کردن فلز آهن و آلومینیوم (2) ، بهبود رژیم رطوبتی خاک ،پیوند خاکدانه های ریز و تبدیل آنها به خاکدانه های درشتتر و در نتیجه کاهش تعدادی از مکانهای جذب فسفر (3) اشاره کرد . در خاکهای همدان به ویژه خاکهایی که به کشت سیر اختصاص دارد، هر ساله مقدار زیادی کود مرغی اضافه می شود . هدف از این پژوهش مطالعه تاثیر کود مرغی بر ویژگیهای جذب فسفر در تعدادی از خاکهای همدان بود