تاثیر بافت خاک در افزایش کارایی زراعی و درصد بازیافت ظاهری کودهای نیتروژنه در گندم

نیتروژن (N) یکی از عناصر پرمصرف و ضروری برای رشد گیاه می باشد . در حال حاضر سالانه بیش از 83 میلیون تن نیتروژن به صورت انواع کودهای شیمیایی در جهان مصرف می شود و در ایران نیز از 4 میلیون تن کود مصرفی در سال زراعی 1383 بیش از 2 میلیون تن را کودهای نیتروژنه تشکیل می دهد [.1] در کشورهای پیشرفته کارایی زراعی نیتروژن در غلات 20 کیلوگرم دانه به ازاء هر کیلوگرم نیتروژن مصرفی است . کارایی زراعی و درصد بازیافت ظاهری نیتروژن به چند عامل از قبیل زمان، مقدار، نوع و روش مصرف کود، رقم ، بارندگی و سایر متغیرهای مربوط به اقلیم بستگی دارد [.5] تلفات کودهای نیتروژنه به روش های مختلفی مانند تصعید، نیترات زدایی و آبشویی، باعث هدررفت نیتروژن و آلودگی آب های زیرزمینی و همچنین زیان اقتصادی می شود . آبشویی بین 15 تا 40 درصد، نیترات زدایی 9 تا 22 درصد و تصعید آمونیوم در خاک های آهکی بین 10 تا 70 درصد، هدرروی نیتروژن را در غلات شامل می شود . در کشور ما نیز به دلیل ارزان بودن کودهای نیتروژنه و توانایی و سهولت تهیه آنها توسط کشاورزان، مصرف آنها بی رویه بوده و در نتیجه کودهای نیتروژنه کارایی زراعی و درصد بازیافت ظاهری پایینی دارند هدف از این پژوهش مطالعه بررسی اثر بافت خاک در افزایش کارایی زراعی و درصد بازیافت ظاهری کودهای نیتروژنه در گندم می باشد