فریدالدین محمدیان - دانشجوی کارشناسی ناپیوسته صنایع غذایی،موسسه آموزش عالی رودکی
مریم عجم - دانشجوی کارشناسی ارشد صنایع غذایی،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد دامغان
مینا سعیدیان - دانشجوی کارشناسی ارشد صنایع غذایی،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد دامغان

از جمله موضوعاتی که اخیرا مورد توجه قرار گرفته استفاده از نانوذرات در بسته بندی های مواد غذایی می باشد. به این دلیل موادی که اغلب برای بسته بندی مواد غذایی به کار می رود دارای معایبی از قبیل غیر قابل تجزیه بودن در محیطزیست، مقاومت و استحکام پایین و نفوذ پذیر بودن در مقابل اکسیژن می باشد که استفاده از آن ها را محدود کرده است. استفاده از کامپوزیت های نانو در بسته بندی مواد غذایی منجر به طولانی تر شدن مدت ماندگاری ماده غذایی و همچنین ممانعت از شیوع بیماریهای ناشی از مواد غذایی می شود. چرا که فناوری نانو با جا به جا کردن سطح پوشش مواد می تواندتقریباً از ورود هر میکرو ارگانسیم به ماده غذایی جلوگیری کند. استفاده از نانو ذرات نقره در بسته بندی مواد غذایی دارای توان بالای میکروب زدایی می باشد و مدت ماندگاری ماده غذایی را دو تا سه برابر افزایش می دهد. امروزه از ترکیب دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی در سطح وسیع به صورت نانو ذره در ساختار بسته بندی مواد غذایی استفاده می شود. دی اکسید تیتانیوم ماده ارزان قیمت با بازده بالایی می باشد. همچنین دی اکسید تیتانیوم و اکسید روی سبب حفظ حداکثر مواد مغذی، تازگی و کاهش بار میکروبی در ماده غذایی بسته بندی شده می شوند.

نقره، اکسید روی، دی اکسید تیتانیوم، بسته بندی، میکروارگانیسم