اثر کودهای بیولوژیک نیتروژنه و فسفاته بر خصوصیات رویشی و ماده خشک ذرت

به منظور بررسی تأثیر کودهای بیولوژیک بر خصوصیات رویشی و ماده خشک ذرت، آزمایشی به صورت فاکتوریل درقالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در شهرستان دره شهر در سال 1390 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل4 سطح کود بیولوژیک نیتروژن (نیتروکسین، نیتروکارا، سوپرنیتروپلاس وشاهد) و 4 سطح کود بیولوژیک فسفر (بیوفسفر فسفات بارور 2وmc1 و شاهد) بود. نتایج نشان داد که کودهای زیستی نیتروژنه و فسفره بر تمامی صفات (قطر ساقه، ارتقاع ساقه و ماده خشک) تأثیر معنیداری داشتند. در مورد کود بیولوژیک نیتروژن بیشترین ماده خشک با مصرف کود سوپر نیتروپلاس به میزان 17961 کیلوگرم در هکتار بدست آمد که نسبت به تیمار شاهد 41 % افزایش نشان داد. در مورد کود بیولوژیک فسفر بیشترین ماده خشک با مصرف کود فسفات بارور 2 به میزان 17307 کیلوگرم در هکتار بدست آمد کهنسبت به تیمار شاهد 34 % افزایش نشان داد. نتایج این بررسی نشان داد که استفاده از کودهای بیولوژیک، ماده خشک ذرت را از طریق بهبود خصوصیات رویشی (قطر ساقه و ارتفاع ساقه) افزایش میدهد

Keywords:

ذرت , ماده خشک , خصوصیات رویشی , کود بیولوژیک