سمیه کرمی چمه - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رامین خوزستان
سیدعطاءاله سیادت - استاد گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
صادق بهامین - عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام
امین فتحی - عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام

با توجه به افزایش جمعیت جهان و همچنین کاهش مساحت زمین های بدون محدودیت ناچاریم برای تامین نیاز غذایی این جمعیت ازاراضی دارای درجات مختلف محدودیت استفاده کنیم. سطح گسترده ای از زمین های کشاورزی دچارتنش خشکی می باشند، اینتنش یکی ازعوامل مهم محدودکنند ه رشدگیاهان زراعی است. یکی از دلایل کاهش یا عدم رشد گیاه در شرایط تنش های غیر زنده - چون خشکی، تجمع اتیلن در گیاه می باشد.برخی ازباکتری های افزاینده رشدگیاه حاوی آنزیمی به نام 1-آمینوسیکلوپروپان- 1 کربوکسیلاتACC) دآمینازهستند،کهمیتواند 1 -آمینوسیکلوپروپان- 1 -کربوکسیلات که پیش ماده مستقیم تولیداتیلن درگیاهان استرابهآمونیاک وآلفاکتوبوتیرات تجزیه نماید،وازاین طریق موجب کاهش اتیلن ناشی ازتنش شود . باتوجه به نقش مهم گیاهان زراعی درتغذیه مردم،بررسی راهکارهای افزایش عملکرد و استفاده از اراضی دارای محدودیت امری لازم وضروری است . در این راستا مطالعه حاضر که به روش کتابخانه ای و به کمک کتب، اسناد، مدارک، پایگاه های اطلاعاتی و اینترنتی تدوین شده است تلاش دارد ضمن اشاره به پدیده خشکی و اثرات سوء آن بر اهمیت باکتری های محرک رشد به عنوان راهکاری جهت مقابله با ین اثرات اشاره می کند.

باکتری های محرک رشد، تنش، تنش خشک