سجاد الهیاری - مدرس دانشگاه جامع علمی- کاربردی واحد فارس، مرکز فیروزآباد
جهانگیر طالبی بهمن بیگلو
فاطمه طلوع
اسداله مددی

از صنعتی شدن تکنولوژی بیوراکتور غشایی و استفاده از این سیستم در تصفیه فاضلاب شهری و صنعتی بیش از دو دهه می گذرد، اما در ایران هنوز برای استفاده از این تکنولوژی فعالیت چندانی انجام نگرفته است. هر چند در صنعت تصفیه فاضلاب های صنعتی نسبت به تصفیه فاضلاب های شهری پیچیدگی های بیشتری وجود دارد؛ در این پژوهش سعی شده است آزمایش هایی انجام شود تا کارایی این تکنولوژی در تصفیه فاضلاب پالایشگاه های گازی سنجیده شود. از آنجا که در فاضلاب های پالایشگاه های گازی نسبت COD/BOD5 حدود دو است و همچنین مواد شیمیایی سمی و فلزات سنگین بسیاری در آن وجود دارد، لذا بهترین تصمیم برای تصفیه این نوع فاضلاب، استفاده از فرایند پیش تصفیه شیمیایی برای کاهش میزان آلاینده ها، مواد سمی و فلزات سنگین است. در این مقاله فرایند پیش تصفیه شیمیایی در راستای استفاده از بیوراکتور غشایی مورد توجه قرار گرفته است. برای تصفیه شیمیایی از منعقد کننده های سولفات آهن، سولفات آلومینیوم، آهک و پلی الکترولیت استفاده شده است و در طراحی آزمایش ها تاثیر این چهار پارامتر و همچنین تاثیر دما، pH، زمان هم زدن و سرعت هم زدن در نظر گرفته شده است. در این پژوهش هدف رسیدن به بیشترین میزان تصفیه و حذف آلاینده ها است در نتیجه، پس از تصفیه شیمیایی از غشاء برای جداسازی آلاینده ها استفاده شده است. نتایج آزمایش های شیمیایی نشان می دهد که با تغییر غلظت منعقد کننده ها، جواب ها به شدت تغییر می کنند. بهترین نتایجی که با توجه به بهینه سازی پارامتر ها توسط طراحی آزمایش ها بدست آمد، حدود 80% حذف میزان اکسیژن مورد نیاز شیمیایی و 80% حذف میزان اکسیژن مورد نیاز بیولوژیکی بوده است.

فاضلاب پالایشگاه، پیش تصفیه شیمیایی، بیوراکتور غشایی