مروری بر انتشار گازهای گلخانه ای از خاک زراعی

تقاضا برای کالاهای کشاورزی در حال حاضر بیشتر از هر زمان دیگری به دلیل گسترش جمعیت جهان است. این موضوع منجر به تبدیل مراتع به مناطق کشاورزی، توسعه سیستم های تولید کشاورزی با مصرف انرژی بالا و استفاده از ورودی های شیمیایی و ارگانیک اضافی در سیستم های تولید کشاورزی شده است. تولید گازهای گلخانه ای (GHGs) نیز به همین ترتیب افزایش یافته است. دی اکسید کربن (CO۲)، اکسید نیتروس (N۲O) و متان (CH۴) مهم ترین گازهای گلخانه ای هستند که عواقب فاجعه باری به دلیل تغییرات اقلیمی ایجاد می کنند. با وجود اینکه CH۴ و N۲O در مقادیر کمتری نسبت به CO۲ آزاد می شوند، پتانسیل گرمایش جهانی آن ها بیشتر از CO۲ است. این تحلیل با بررسی متغیرهایی که به انتشار گازهای گلخانه ای کمک می کنند آغاز می شود، که شامل عوامل غیرآلی (مانند کودهای نیتروژنی، فسفاتی و پتاسیمی) و عوامل آلی (کود دامی، کود کمپوست شده، بیو سالیدها، گونه های زراعی) است. این مطالعه بر نیاز به تحقیقات بیشتر در مورد تعاملات پیچیده عناصر فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی در آینده نزدیک تاکید می کند. محصولات زراعی غیر از غلات، مانند حبوبات، دانه های روغنی، سبزیجات و میوه ها، سهم قابل توجهی از انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) را به خود اختصاص می دهند. کشاورزی دقیق ممکن است گزینه ای مناسب برای افزایش کارایی کشاورزی باشد. شیوه های مدیریت بهینه باید در محیط های مزرعه و زمین از طریق رویکردهای سیستماتیک و خاص محل اجرا شوند.

Keywords:

: کود , گازهای گلخانه ای , کود دامی , شخم زدن