بررسی کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی و نقش آن در سرمایه گذاری بخش خصوصی در ایران طی سالهای 90-1380

یکی از مهمترین متغیرهای کلان علم اقتصاد ، نرخ سود تسهیلات بانکی است که تاثیر بسزایی بر سرمایه گذاری بخش خصوصی دارد . ایروینگ فیشر در نظریه خود که به " معیار ارزش فعلی خالص" در ارزیابی سرمایهگذاری مشهور است ، بیان می کند : بین نرخ سود تسهیلات بانکی و سرمایه گذاری ، رابطه عکس وجود دارد . مهمترین هدف این پژوهش ، بررسی رابطه بین نرخ سود تسهیلات بانکی و سرمایه گذاری بخش خصوصی در دو بازهزمانی کوتاه مدت و بلند مدت است . در این تحقیق ابتدا نرخ سود تسهیلات بانکی و نرخ سرمایه گذاری بخش خصوصی در ایران طی سالهای90-1380با استفاده از مدل رگرسیون خود توضیح برداری با وقفه توزیعی و آزمون دیکی فولر بر اساس معیار شوارتز بیزین ، – – در بلند مدت ارزیابی شده و برای برآورد روابط کوتاه مدت بین این دو متغیر از الگوی تصحیح خطا استفاده شده است . در این پژوهش از روش تحقیق علی و همبستگی استفاده شده و روش جمع آوری داده بصورت اسنادی و کتابخانه ای است . نتایج این تحقیق نشانگر آن است که بر خلاف نظریه فیشر، دراقتصاد ایران تأثیر نرخ سود بانکی بر سرمایه گذاری بخش خصوصی مستقیم است، یعنی با کاهش سود تسهیلات اعطایی بانکها، سرمایه گذاری بخش خصوصی کاهش می یابد . بنابراین در اقتصاد ایران، کاهش نرخ سود تسهیلات اعطایی توسط بانکها به تنهایی ابزار مناسبی برای تحریک سرمایه گذاری بخش خصوصی و افزایش آن نیست