محمدمهدی رنجبر - دستیاردکترای تخصصی ایمنی شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران عضو انجمن علمی دانشجویی ایمنی شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
وحیده رحمانی - دانشجوی دکترای عمومی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
محمد ملکان - دستیاردکترای تخصصی بیماریهای طیور دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
مصطفی رنجبر - دانشجوی دکترای عمومی دانشکده پزشکی دانشگاه تهران

سرطان همچنان عامل مرگ انسان به شمار می اید بسیاری ازدرمان های شیمیایی وپرتودرمانی فاقد اختصاصیت کافی برروی سلولهای سرطانی میباشد ودارای اثرات جانبی برروی سایرسلولها نیز می باشند باتکیه بردرک تازه انسان نحوه پاتوژنز ملکولی سرطان ها میتوان داروهای جدید نظیر نانوبادی ها و انتی بادیهای مونوکلونال مهارگرهای مولکولی کوچک استراتژ های برمبنای قطعات کوچک RNA طراحی پروتئین های مشتق ازویروس ها و باکتریها باخاصیت کشندگی اختصاصی سلولهای سرطانی و ویروسهای مهندسی ژنتیکی شده با خاصیت انکولیتیک طراحی و تولید کرد مثالهایی که میتوان ازپروتئین ضدتوموری اختصاصی مشتق شده ازویروس ها ذکرکردApoptin,E4ORF4,Brevinin-2R(Vpr)E1A پروتئین بزرگ TTV apoptosis -inducingprotein (TAIP),T است ویروس کم خونی عفونی ماکیان Chicken anemia virus CAV باعث بیمارشدن پرنده جوان و تضعیف سیستم ایمنی میشود سلولهای بنیادی خونساز HEmatopoietic stem cells درمغز استخوان جوجه و پیشسازهای سلول های t درتیموس ازهدفهای اصلی عفونت با این ویروس می باشند پروتئین آپوپتین یا VP3 این ویروس پروتئین کوچک 13/6KDa بوده که به وسیله ژن vp3 کدمیشود این پروتئین توجهات و انیگزه های بسیاری را به سبب سمیت بالقوه اختصاصیش علیه سلولهای سرطانی به خود جلب کرده است آپوپتین موجب میانجی گری آپوپتوز مرگ برنامه ریزی شده سلول شده و مکانیسم این فرایند مستقل ازp53 بوده و بواسطه Bcl-2 قابل مسدود شدن نیست این مستقل بودن ازمسیر p53 یک مزیت مهم برای این پروتئین نسبت به سایرداروها می باشد

سلول سرطانی، ویروس کم خونی عفونی ماکیانCAV، آپوپتین، پروتئین اختصاصی کشنده تومور