امیررضا ممدوحی - استادیار، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
علیرضا ماهپور - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
محمد دیندار - کارشناس ارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

اهمیت پیش بینی حجم جریان در کمانها برای برنامه ریزی و سیاست گذاری دقیق و قوی، بررسی تأثیر اتصالهابه عنوان یکی از اجزاء شبکه و تعیین تعداد بهینه آنها برای ناحیه های ترافیکی را می طلبد. مطالعات نسبتا اندکیبه بررسی تاثیر تعداد اتصالها بر نتایج تخصیص ترافیک پرداخته اند، ولی این مطالعات نشان داده اند که اتصالها دارای نقش اساسی در این فرآیند هستند. هدف و نوآوری این مقاله تع یین تعداد بهینه اتصال ناحیه هایترافیکی بر اساس معیار نزدیکی نتایج تخصیص به مشاهدات حجم در کمان است که برای مطالعه موردی شهر مشهد پیاده سازی می شود. نتایج تحلیل آماری توصیفی نشان می دهد که برای سناریوی یک اتصال، کمینه،بیشینه و انحراف معیار قدرمطلق خطا نسبت به سایر سناریوها کمترین مقدار را دارد، ولی میانگین قدرمطلق خطای سناریوی پنج اتصال کمی بهتر از سناریوی یک اتصال است. این درحالی است که انحراف معیار سناریوی پنج اتصال بیشترین مقدار را داشته و از نظر سایر شاخصها نیز به خوبی سناریوی یک اتصال نیست. با افزایشتعداد اتصال، نه تنها برآورد حجم در کمان )ناشی از تخصیص تعادلی کاربر( لزوماً به مشاهده نزدیک نمی شود،بلکه می تواند باعث کاهش دقت در بازسازی مشاهدات باشد، به طوری که برای نمونه موردی شهر مشهد میزان ضریب خوبی برازش از مقدار 54 / 0 برای یک اتصال به 38 / 0 برای 6 اتصال کاهش میی‏ابد. نتایج نشانگر آن است است که برای شبکه ای مانند شبکه معابر شهر مشهد و تقاضای اوج صبح، خروجی فرآیند تخصیص ترافیک با تعداد یک اتصال برای هر ناحیه ترافیکی دارای بیشترین نزدیکی به مشاهده حجم در کمان است و افزایش تعداد اتصال باعث کاهش دقت در بازسازی مشاهدات می شود

تعداد اتصال، بهین هسازی، تخصیص تراف کی تعادلی کاربر، حجم در کمان