اولویت بندی روشهای حمل و نقل عمومی در شهر تهران به منظور اصلاح نظام تخصیص بودجه

هدف از این مقاله اولویت بندی گزینه های مختلف حمل و نقل عمومی در شهر تهران و بازنگری در مدیریت تخصیص بودجه حمل و نقل عمومی، بر اساس این اولویتها است. به منظور انجام این مطالعه، از روش تحلیل سلسله مراتبیگروهی ) GAHP ( استفاده شده است. در ابتدا معیارهای موثر در اولویت بندی گزینه های حمل و نقل عمومی در شهر تهران شناسایی شده، سپس با بررسی ادبیات موضوع و نظرسنجی از گروههای مختلف خبرگان در معاونت حمل ونقل و ترافیک شهرداری تهران، معیارهای اولیه بازنگری و اصلاح شده است .در ادامه، با استفاده از معیارهای ارزیابی وبکارگیری تحلیل سلسله مراتبی گروهی، گزینه های حمل و نقل عمومی در شهر تهران اولویت بندی و نتایج حاصله موردتجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که گزینه مترو دارای بالاترین اولویت در بین گزینه هایمورد بررسی است و BRT ، اتوبوس، ون و تاکسی در رده های بعدی قرار م یگیرند. نتایج مربوط به تحلیل حساسیت نیز نشان می دهد که تغ ییر در وزن 11 مورد از معیارها می تواند موجب تغ ییر در اولویت بندی گزین هها شود. همچنین حساسیت نتایج به معیار «هدف از سفر » بیش از سایر معیارهاست. بر اساس نتایج به دست آمده و وزن تعیین شده برای هر گزینه ، توصیه شده است بودجه حمل و نقل عمومی متناسب با اولویت و وزن گزینه ها تعیین شده و تخصیص یابد

Keywords:

حمل و نقل عمومی , اولویت بندی , معیار , AHP