اثر پرایمینگ بذر بر صفات مورفوفیزیولوژیک گندم تحت شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی تاثیر اثر پرایمینگ بذر بر صفات مورفوفیزیولوژیک گندم تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریلدرقالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار، به صورت مزرعه ای، در پاییز سال 1391 در شهرستان اشنویه اجراگردید. فاکتور های مورد بررسی شامل فاکتور اول، (سطوح آبیاری) شامل دو سطح شاهد (آبیاری در هر 20 روز یکبار) و تنش خشکی35 روز یکبار) و فاکتور دوم سطوح مختلف پرایمینگ شامل شاهد (بدون پرایم)، هاردنینگ، آسکوربات بود. صفات مورد بررسی شامل )صفات مورفوفیزیولوژیک (فتوسنتز، ارتفاع ساقه، طول پدانکل و طول اکستراژن) بود. نتایج نشان داد که پرایمینگ بذر در شرایطآبیاری اثر مثبتی بر روند فتوسنتز داشته و باعث افزایش فتوسنتز نسبت به شاهد گردید. اما در شرایط خشکی پرایم بذر بر روندفتوسنتز تاثیری نداشت. پرایمینگ بذر همچنین باعث افزایش ارتفاع ساقه گندم گردید. در حالی که تنش خشکی ارتفاع ساقه راکاهش داد. اعمال خشکی در تیمارها باعث کاهش 18 درصدی در طول اکستراژن گردید. که نشان می دهد رقم زرین تا حدودیحساس به خشکی است. پرایمینگ بذر نیز باعث افزایش طول اکستراژن گردید که معیاری از مقاومت به خشکی می باشد. تحت تنشطول سنبله و وزن سنبله نیزکاهش پیدا کرد.

Keywords:

تنش خشکی , فتوسنتز , پرایمینگ , گندم