مطالعه اثر تنش رطوبتی آخر فصل بر عملکرد لاینهای گندم آبی درارومیه

تنش خشکی آخر فصل از عوامل اصلی کاهش عملکرد گندم آبی در مناطق سردسیر کشور می باشد.در همین راستا مطالعاتمختلفی در شرایط تنش خشکی انجام می شوند تا ارقامی معرفی شوند که با حداقل امکانات آبیاری در بهار بتوانند عملکرد دانه قابل قبولی تولید کنند.در این بررسی تعداد 4 لاین پیشرفته C-87-18, C-87-11C C-87-6 و C-88-7 به همراه ارقام زرین، زارع ومیهن به عنوان ارقام شاهد ، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار به مدت یکسال در شهرستان های خوی و مهاباد در شرایط زارعین مورد آزمایش قرار گرفت. کشت در دهه دوم مهرماه و میزان بذر مصرفی بر اساس 450 بذر در متر مربع بود. هر ژنوتیپ در مساحت 25 متر مربع کشت گردید. آبیاری بصورت نشتی یک نوبت در پاییز و در بهار تا مرحله چکمه ای شدن انجام گرفت. در طول دوره رشد علاوه بر مراقب های زراعی یادداشت برداری های لازم و نمونه برداری جهت اندازه گیری صفات انجام شد. نتایج نشان تجزیه ساده دو مکان می دهد که در هر دو شهرستان خوی بین ارقام اختلاف معنی داری درسطح 5 درصد وجود دارد ولی اثر رقم در شهرستان مهاباد معنی دار نمی باشدو لاین C-87-18 به ترتیب با 5155 و 4960 کیلو گرم در هکتاربیشترین عملکرد دانه را در خوی ومهاباد داشت. تجزیه واریانس مرکب برروی عملکرد دانه دو مکان نشان میدهد که بین ژنوتیپها اختلاف معنی داری وجود دارد و لاین C-87-18 با میانگین 5057 کیلو گرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را در هر دو مکان داشت.

Keywords:

مقایسه عملکرد دانه , قطع آبیاری , لاینهای جدید گندم , طرح تحقیقی - تطبیقی , منطقه سرد