مطالعه تاثیرات اقلیمی توسعه شهری درشهرستان تهران

هدف این تحقیق، بررسی و مطالعه تاثیرات اقلیمی گسترش شهرنشینی در تهران نسبت به ایستگاه های اطراف آن با استفاده از مدلآماری می باشد که در این مطالعه ایستگاه مهرآباد تهران به عنوان ایستگاه شهری، ایستگاه ژئوفیزیک تهران به عنوان ایستگاه جنبشهری و چیتگر به عنوان ایستگاه روستایی در نظر گرفته شد. از آزمون روند من–کندال بر روی داده های حداقل فصلی و سالانه تکتک ایستگاه های شهری، جنب شهری و روستایی برای تشخیص وجود و اهمیت روند دما و سال های تقریبی استفاده شده است. نتایجآزمون من–کندال سری های زمانی دماهای حداقل سالانه و فصلی برای همه ایستگاه ها بجز ایستگاه چیتگر، روند های دمایی مثبت باسطح اطمینان 95 % را نشان می دهند. تحلیل های من–کندال نشان می دهد که سری های زمانی تفاوت های دمایی حداقل سالانهبین ایستگاه شهری-روستایی (مهر آباد تهران–چیتگر ) و ایستگاه های جنب شهری-روستایی (ژئو فیزیک–چیتگر ) دارای روند دماییمثبت با سطح اطمینان 95 % می باشد. رفتار فصلی پدیده جزیره حرارتی شهری در ایستگاه های تهران–چیتگر در فصول تابستان وزمستان و در ایستگاه های ژئو فیزیک–چیتگر در تابستان، پائیز و بعد زمستان بارز است.

Keywords:

توسعه شهری , آزمون من – کندال , اقلیم شهری , تهران