لطیف اسمعیلی - مرکز تحقیقات آرتمیای کشور
رضا احمدی - مرکز تحقیقات آرتمیای کشور
سیاوش گنجی - مرکز تحقیقات آرتمیای کشور
یوسفعلی اسدپور - مرکز تحقیقات آرتمیای کشور

آرتمیای دریاچه ارومیه علاوه بر ارزش تنوع زیستی دارای ارزش تغذیه ای برای اکثر پرندگان مهاجر و بومی,دارای ارزش شیلاتی برایتغذیه لارو انواع آبزیان از جمله میگو می باشد. در شرایط پرآبی دریاچه دارای مقدار سیست آرتمیای قابل بهره برداری بوده است کهبا تغییر شرایط دریاچه و بروز خشکسالی مقدار سیست آرتمیا بطور قابل ملاحظه ای کاهش یافته است. با روند کاهش مقدار آرتمیایدریاچه ارومیه بیم انقراض گونه آرتمیا آنمی رود. در این تحقیق از اندک سیست موجود در دریاچه نمونه برداری شده و امکان تخمهگشایی آنها مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل نشان می دهد که درصد تفریخ سیستها در شرایط آزمایشگاهی در مدت 24ساعت اندک و حداکثر 23 درصد و در مدت 72 ساعت به حداکثر 63 درصد می باشد و می توان چنین نتیجه گیری کرد که هنوز دردریاچه ارومیه مقداری سیست آرتمیا هرچند اندک وجود دارد و اگر شرایط زیستی برای آرتمیا مهیا شود امکان تجدید حیات آن دردریاچه وجود دارد.

دریاچه ارومیه, سیست آرتمیا, خشکسالی, درصد تخمه گشایی