کاهش مخاطرات و تهدیدات اقلیمی در عرصه منابع طبیعی با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)، مطالعه موردی رویشگاه آویشن در منطقه ساوه استان مرکزی
Publish place: 2nd National Conference on Climate Change and its Impact on Agriculture and the Environment
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 574
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCCCIAE02_282
تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1393
Abstract:
این پژوهش با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی، رویشگاههای جدیدی برای Rehabitation (دوباره زیستگاه گزینی) گونه ای از گیاه آویشن با نام علمی Thymus vulgaris، از خانواده LAMIACEAE پیشنهاد می کند . داشتن رویشگاههای ذخیره و جایگزین کمک می کند تا در صورت وقوع تهدیدات اقلیمی، آفات و امراض یا عوامل تخریبی دیگر، گونه از لیست فلورستیک منطقه حذف نگردد. منطقه حفاظت شده سنگک و چهارحد در منطقه ساوه در استان مرکزی ، یکی از رویشگاههای طبیعی گونه گیاهی با ارزش آویشن است. آویشن در چند موقعیت در این منطقه با پراکنش لکه ای وجود دارد. برای انجام این تحقیق، محیط زیست منطقه حفاظت شده سنگک و چهارحد از نظر توپوگرافی (شیب، جهت و ارتفاع)، پوشش گیاهی همراه، خاک، اقلیم (دما و باران )، زمین شناسی و کاربری، مطالعه و طبقه بندی شده و به صورت نقشه در آمده و به صورت لایه های اطلاعاتی در محیط GIS رویهم گذاری شدند. برای کاهش عدم اطمینان, عناصر غذایی خاک (پتاسیم، فسفر، ازت، کربن، پتاسیم، کلسیم، سدیم و مواد آلی)، بافت، اسیدیته (PH) و هدایت الکتریکی (EC)، بعد از نمونه گیری از سطح و عمق و آنالیز نمونه ها در آزمایشگاه تعیین شد نتایج نشان داد که سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) در مدیریت و برنامه ریزی محیط زیست و کاهش مخاطرات و تهدیدات اقلیمی ازقابلیت بالا برخوردار است. در ارزیابی و دوباره زیستگاه گزینی گیاه آویشن، عواملی مثل شیب، جهت، ارتفاع، درصد تاج پوشش، خاک (شامل P,Ca, C، بافت و مواد آلی)، پوشش گیاهی همراه گونه مورد نظر، زمین شناسی، نوع کاربری اراضی و اقلیم (دما و بارندگی) دخیل هستند. در مناطق اطراف رویشگاه آویشن در محدوده منطقه حفاظت شده سنگک و چهارحد 4موقعیت به مساحت 300 هکتار (97/1% از مساحت کل منطقه) برای آویشن مناسب است.
Keywords:
Authors
منصور شیرمرد
رئیس مرکز علمی کاربردی شهرداری ساوه
عاطفه خوش لهجه مفرد
مشاور پژوهشی مرکز علمی کاربردی شهرداری ساوه
داود فرداد
مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی شهرداری ساوه و شهردار ساوه
ناصر رستمیان
معاونت آموزشی مرکز علمی کاربردی شهرداری ساوه