مسعود صیدگر - مرکز تحقیقات آرتمیای کشور ( موسسه تحقیقات شیلات ایران ) ، ارومیه ، ایران
رضا احمدی - مرکز تحقیقات آرتمیای کشور ( موسسه تحقیقات شیلات ایران ) ، ارومیه ، ایران
یوسفعلی اسدپور - مرکز تحقیقات آرتمیای کشور ( موسسه تحقیقات شیلات ایران ) ، ارومیه ، ایران
علی نکوئی فرد - مرکز تحقیقات آرتمیای کشور ( موسسه تحقیقات شیلات ایران ) ، ارومیه ، ایران

این تحقیق به منظور تعیین میزان زنده مانی پریان میگوی Phallocryptus spinosa در درجه حرارت (15 و 20 و 25 درجه سانتی گراد) با توجه به شرایط زیستگاه طبیعی آنها اجرا شد. ظهور و رشد پریان میگو از اوایل فروردین ماه شروع و بازماندگی آنها با گرم شدن هوا ، تبخیر آب و افزایش شوری زیستگاه آنها کاهش یافته و در نهایت از بین می روند. نتایج آزمایشگاهی نشان داد که میزان زنده مانی Phallocryptus spinosa دربین تیمارهای دمایی ، در دمای 15 درجه سانتی گراد بیشترین (42 درصد) و در دمای 25 درجه سانتی گراد کمترین (26 درصد) مقدار را داشت. بدیهی است بازماندگی این گونه دردرجه حرارت 15 درجه سانتی گراد بهتر است. پریان میگوهای پرورش یافته در آب زیستگاه طبیعی خود( میانگین زنده مانی 64/3 درصد) در تیمارهای دمایی مختلف نسبت به پرورش در آب شیر (میانگین زنده مانی 23/3 درصد) دارای درصد زنده مانی و بقاء بیشتری بوده اند.

پریان میگوها، Phallocryptus spinosa، درجه حرارت