تجمع تنظیم کننده های اسمزی در برگ های زیره سبز تحت تأثیرکاربرد سوپرجاذب تحت رژیمهای مختلف آبیاری

این آزمایش برای ارزیابی تجمع تنظیم کننده های اسمزی در برگ زیره سبز به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کاملتصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی ارومیه در سال 1389 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل رژیم های آبیاری در4 سطح (آبیاری پس از 50، 100، 150 و 200 میلی مترتبخیر از تشتک تبخیرکلاس A) و سطوح مختلف سوپرجاذب در 6 سطح (0، 60، 120، 180، 240 و 300 کیلوگرم در هر هکتار) بودند. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثرمتقابل بین پلیمرهای سوپرجاذب و آبیاری بر روی تجمع پرولین برگی و انباشت کربوهیدرات های محلول معنی دار بود. بالاترین میزان تجمع پرولین برگی زیره سبز ( 0.2084 میلیگرم در لیتر) در تیمار آبیاری پس از 50 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر و با کاربرد 180 کیلوگرم پلیمر سوپرجاذب به دست آمد. کمترین میزان پرولین برگی ( 0.0578 میلی گرم در لیتر) مربوط به تیمار آبیاری پس از 200 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر بدون اضافه کردن پلیمر سوپرجاذب بود. بیشترین ( 91.69 میلی گرم در لیتر) و کمترین ( 48.84 میلی گرم در لیتر) میزان انباشت کل کربوهیدرات های محلول به ترتیب مربوط به تیمارهای آبیاری پس از 100 میلی متر تبخیر با 300 و صفر (شاهد) کیلوگرم سوپرجاذب بود.

Keywords:

آبیاری , پرولین , زیره سبز , قند محلول , سوپرجاذب