تولید بیوماس زیره سبز تحت تأثیرکاربرد سوپرجاذب در رژیمهای مختلف آبیاری

این آزمایش برای ارزیابی نحوه تولید بیوماس زیره سبز به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در مزرعهتحقیقاتی دانشکده کشاورزی ارومیه در سال 1389 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل رژیم های آبیاری در 4 سطح (آبیاری پس از 50، 100، 150 و 200 میلی مترتبخیر از تشتک تبخیرکلاس A) و سطوح مختلف سوپرجاذب در 6 سطح (0، 60، 120، 180، 240 و 300 کیلوگرم در هر هکتار) بودند. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که اثرمتقابل بین پلیمرهای سوپرجاذب و آبیاری بر روی وزن ساقه، برگ، بذر و بیوماس تک بوته زیره سبز معنی دار بود. بیشترین وزن ساقه تک بوته زیره سبز ( 12.698 گرم) در تیمار آبیاری پس از 50 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر و با کاربرد 240 کیلوگرم پلیمر سوپرجاذب و کمترین وزن ساقه تک بوته زیره سبز 1.189 گرم) مربوط به تیمار آبیاری پس از 200 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر و با کاربرد 240 کیلوگرم پلیمر سوپرجاذب بود. ) بیشترین وزن برگ تک بوته زیره سبز ( 15.131 گرم) در تیمار آبیاری پس از 50 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر و با کاربرد 60 کیلوگرم پلیمر و کمترین وزن برگ تک بوته زیره سبز ( 2.533 گرم) مربوط به تیمار آبیاری پس از 200 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر و با کاربرد 60 کیلوگرم پلیمر سوپرجاذب بود. در گیاهان آبیاری شده پس از 50 میلی متر تبیر، کاربرد سوپرجاذب به میزان 60 کیلوگرم در هکتار باعث تولید بیشترین وزن بذر تک بوته در زیره سبز شد، ولی افزایش سوپرجاذب به بیشتر از 60 کیلوگرم وزنبذر تولید شده را کاهش داد. بیشترین عملکرد بیوماس ( 32.759 گرم در بوته) مربوط به تیمار آبیاری پس از 50 میلی متر تبخیر و60 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب و کمترین عملکرد بیوماس ( 5.084 گرم در بوته) مربوط به تیمار آبیاری پس از 200 میلی مترتبخیر و 180 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب بود.

Keywords:

آبیاری , بذر , برگ , بیوماس , زیره سبز , ساقه , سوپرجاذب