تعیین پتانسیل بوم نظام های زراعی در دو رقم پرمحصول برنج برای برخی پارامترهای کمی و کیفی

این آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پژوهشی واقع در شهرستان نکا در سال 1390 اجرا شد دو رقم پرمحصول ندا و شیرودی به عنوان عامل اصلی و سیستم های کاشت رایج منطقه (سنتی)، بهبود یافته و سیستم نوین کاشت یا SRI (تلفیقی از سیستم بهبود یافته و ا کولوژیک) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد عملکرد دانه رقم شیرودی (4544/83 کیلوگرم) معادل 8/1% بیشتر از رقم ندا (4205/58 کیلوگرم) بود، ولی عملکرد کاه در رقم ندا به میزان 5/4% بیشتر بود. بالاترین عملکرد دانه معادل 4494 و 4434 کیلوگرم به علت افزایش غلظت نیتروژن دانه، غلظت پتاسیم دانه و غلظت فسفر دانه تحت سیستم بهبود یافته و SRI و حداقل عملکرد دانه معادل 4198 کیلوگرم به علت کاهش غلظت نیتروژن دانه و غلظت پتاسیم دانه در سیستم سنتی تولید شد. بالاترین غلظت نیتروژن کاه، غلظت پتاسیم کاه و غلظت فسفر کاه در سیستم سنتی و ک مترین میزان آنها برای سیستم بهبود یافته و SRI به دست آمد. بنابراین سیستم SRI به علت افزایش غلظت نیتروژن و پتاسیم دانه و عملکرد دانه به عنوان سیستم کاشت مناسب تعیین شد.

Keywords:

برنج , سیستم کاشت , صفات کیفی , عملکرد دانه