روح الله جعفری پور - دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، گروه زراعت، قائمشهر، ایران
حمیدرضا مبصر - دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، گروه زراعت، قائمشهر، ایران
سلمان دستان - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، گروه زراعت، تهران، ایران
اکرم السادات حاتمیان زارع - دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، گروه زراعت، قائمشهر، ایران

این آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پژوهشی واقع در شهرستان نکا در سال 1390 اجرا شد. دو رقم کم محصول سنگ طارم و طارم هاشمی به عنوان عامل اصلی و سیستم های کاشت رایج منطقه (سنتی)، بهبود یافته و سیستم نوین کاشت یا SRI (تلفیقی از سیستم بهبود یافته و اکولوژیک) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد بیشترین طول میانگره 3 و 4، ارتفاع گیاه و حرکت خمش میانگره 3 و 4 برای رقم سنگ طارم به دست آمد، ولی طول خوشه و طول برگ پرچم در رقم طارم هاشمی حداکثر بود. کمترین حرکت خمش میانگره 3 و 4 به علت کاهش طول میانگره 3 و 4 و ارتفاع گیاه تحت سیستم بهبود یافته به دست آمد و بیشرین طول میانگره 4 و ارتفاع گیاه تحت سیستم SRI و سنتی و بالاترین حرکت خمش میانگره 3 و 4 تحت سیستم SRI مشاهده شد. بنابراین سیستم کاشت بهبود یافته و به علت کاهش صفات وابسته به ورس و حرکت خمش دو رقم برنج به عنوان سیستم کاشت مناسب تعیین گردید.

برنج، حرکت خمش، سیستم زراعی، رقم، ورس