تعیین میزان شاخص بیدانگی در ارقام انگور ایرانی

یکی از صفات مطلوب در انگور فقدان بذر بوده و ارقام بیدانه برای تهیه کشمش و تازه خوری مناسب تر هستند. تنوع بی بذری در میان ارقام انگور، متفاوت می باشد. به منظور تعیین و ارزیابی پتانسیل بی بذری چندرقم انگور و بکارگیری آنها در برنامه های بهنژادی ایجاد ارقام بیدانه جدید، این تحقیق روی 25 رقم انگور موجود در باغ کلکسیون انگور ایستگاه تحقیقات کشاورزی دکتر نخجوانی ارومیه طی سال 1383 به اجرا در آمد. در این تحقیق صفات وزن حبه و بذر، تعداد بذر در حبه و شاخص بذر (نسبت وزن حبه به وزن بذر) در ارقام اندازه گیری و ضرایب همبستگی و رگرسیونی بین صفات ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که ارقام قزل اوزوم، کلاتی، سرقوله، گوی ملکی و شاهرودی دارای بیشترین مقدار شاخص بذر و ارقام ات اوزوم و چاوه گا دارای کمترین مقدار شاخص بذر بودند. بر اساس نتایج، استفاده از ارقام قزل اوزوم، کلاتی، سرقوله، گوی ملکی و شاهرودی که دارای شاخص بذر بیشتر هستند، به عنوان والد ماده در برنامه های به نژادی تولید رقم جدید بی دانه، پیشنهادی می گردد.

Keywords:

بی دانگی , انگور , شاخص بذر