جواد غلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، گروه زراعت، قائمشهر، ایران
عابد واحدی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، گروه زراعت، قائمشهر، ایران
حمیدرضا مبصر - دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، گروه زراعت، قائمشهر، ایران
سلمان دستان - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، گروه زراعت، تهران، ایران

این آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پژوهشی واقع در شهرستان ساری در سال 1390 اجرا شد. دو ژنوتیپ کم محصول طارم دیلمانی و پر محصول فجر به عنوان عامل اصلی و دو منبع کودی کلرور و سولفات پتاسیم به عنوان عامل فرعی و سه روش مصرف پتاسیم به صورت پایه و 30 روز بعد از نشاء کاری به عنوان عامل فرعی فرعی بودند. نتایج نشان داد ارتفاع گیاه، طول ساقه، طول برگ پرچم و حرکت خمش رقم طارم بیشتر از رقم فجر بود، ولی طول خ وشه، عملکرد دانه و عملکرد کاه رقم فجر بیشتر بود. با مصرف کلرور پتاسیم عملکرد دانه افزایش داشت، ولی طول برگ پرچم، تعداد پنجه و پنجه بارور کاهش یافتند. بالاترین عملکرد دانه در سطوح دوم و سوم تقسیط و کمترین میزان آن در سطح اول تقسیط تولید شد. بیشترین حرکت خمش تحت اثر متقابل منبع کلرور و سطح دوم تقسیط و کمترین میزان آن تحت اثر متقابل منبع سولفات و سطح دوم تقسیط حاصل شد. بنابراین مصرف کلرور پتاسیم مطابق با سطوح دوم و سوم تقسیط به علت افزایش عملکرد و کاهش صفات وابست به ورس و حرکت خمش به عنوان تیمار مناسب بودند.

برنج، حرکت خمش، عملکرد پتاسیم، ژنوتیپ