پگاه اسلامی - دانشجوی کارشناسی ارشد اگرواکولوژی وعضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی مهاباد
منصور سهرابی - استادیار دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد
محمدعلی صالحی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد
سلیمان رسولی آذر - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد

یکی از راه های ارزیابی توسعه پایدار در نواحی کشاورزی، استفاده از روش جریان انرژی است. به همین منظور در تحقیق حاضر، مزارع چغندرقند در جنوب استان آذربیجان غربی در سال زراعی 90-89، از نظر بیلان انرژی مورد بررسی قرار گرفتند. برای ارزیابی بیلان انرژی در این مزارع، کلیه ی داده های مربوط به نهاده ها و ستاده به مقادیر معادل انرژی های مصرفی و تولیدی تبدیل و سپس راندومان انرژی محاسبه گردید. میزان انرژی عوامل و نهاده های به کاربرده شده در این مزارع 440140 مگاژول در هکتار (3/15% انرژی مستقیم، 16/55% انرژی غیرمستقیم، 8/53% انرژی قابل تجدید و 15/03 انرژی غیرقابل تجدید) و میزان خروجی آن 711329 مگاژول در هکتار برآورد گردید. میزان کارایی انرژی برایمحصول کل 1/61 و برای شکر بدست آمده 0/90 محاسبه گردید. داده ها نشان می دهند که بیترین انرژی مصرفی در این مزارع، به ترتیب مربوط به الکتریسیته برای آبیاری و کودهای شیمیایی بوده است ک ه سیاستمداران می توانند با ابزارهای سیاستی جدید برای تضمین پایداری و کارایی در مصرف انرژی راهکارهایی ارائه کنند.

الگوی مصرف انرژی، شاخص های انرژی، چغندرقند، آذربایجان غربی