تنوع زیستی و ذخایر ژنتیکی تالاب ها و روش های حفاظت از آنها

هدف: تالاب ها به واسطه وجود آب از مهمترین و متنوع ترین اکوسیستم های کره زمین به شمار می روند. داشتن تنوع زیستی و ذخایر ژنتیکی از مهمترین کارکردهای محیط زیستی این گونه مناطق می باشد. حفاظت از تنوع زیستی و منابع ژنتیکی تالاب ها به دو شکل حفاظت در محل و حفاظت در خارج محل می تواند صورت گیرد. مزیت عمومی حفاظت در محل، حفاظت از عملکرد یک اکوسیستم است چون با حفظ اکوسیستم، تنوع درون گونه ای و بین گونه ای گیاهی و جانوری نیز حفظ می شود. هدف مطالعه حاضر شناسایی، معرفی و طبقه بندی میزان مخاطره تنوع زیستی و ذخایر ژنتیکی تالاب های مهم ایران و تعیین مهمترین عوامل محیطی و اکولوژیکی مؤثر در این مورد می باشد. در نهایت راهکارهایی جهت مدیریت و حفاظت از تالاب ها با تکیه بر انجام مطالعات ژنتیکی کمی، سیتوژنتیک و بیوتکنولوژی ارائه می گردد. روش کار: این پژوهش از نوع بررسی و پژوهش کتابخانه ای و اسنادی است. مطالب از مقالات ISI و علمی پژوهشی گرد آوری شده است. نتیجه گیری: به طور کلی، به کمک بیولوژی مولکولی و به کارگیری فناوری پیشرفته می توان در شناسایی و پایش تنوع زیستی، حفاظت و نگهداری ذخایر ژنتیکی گیاهی و جانوری تالاب ها و در نهایت ایجاد شبکه ملی ذخایر زیستی تالاب ها قدم های مؤثری برداشت. موارد مذکور در مقاله حضر به تفصیل مورد بررسی قرار می گیرند. حفظ تالاب ها بایستی به عنوان تنها بخشی از تلاش ملی جهت حفاظت از تنوع زیستی تالاب ها باشد. همچنین ا یجاد مدیریت یکپارچه و سیستمی بین وزارت نیرو، وزارت کشور، وزارت صنایع، جهاد کشاورزی و سازمان محیط زیست میتواند کمک مؤثری در نگهداری و احیاء تالاب ها و توسعه پایدار ملی نماید.

Keywords:

تنوع زیستی , تالاب , حفاظت