مسعود منوری - عضو هیئت علمی گروه محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران
محمود کرمی - عضو هیئت علمی گروه محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران
راضیه رحیمی - عضو هیئت علمی گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، ایران

باکلان بزرگ پرنده ای است که وابسته به اکوسیستمهای آبی می باشد این پرنده از نظر اکولوژیکی در بالای زنجیره غذایی قرار دارد و میت واند به طور ویژه ای نشان دهنده از بین رفتن زیستگاه و آلودگی محیط و دیگر فعالیتهایانسانی که بر محیط اثر می گذارد، باشند. در این مطالعه فعالیت های تولید مثلی باکلان بزرگ در طول سال 1388 از اوائل فرودرین تا اواخر تیر در تالاب بین ا لمللی امیر کلایه در سواحل جنوبی دریایی خزر مورد بررسی قرار گرفت. میانگین دسته تخم 1.7±2.88 تخم در هر آشیانه بود. از روش می فیلد برای بدست آورن نرخ بقاء روزانه آشیانه ها استفاده شد. بر اساس این روش نرخ بقاء روزانه آشیانه های باکلان بزرگ در طی دوره تخم 983% و در مرحله آشیانه نشینی و پس آشیانه نشینی به ترتیب 994% و 100% بدست آمد. در کل، میزان موفقیت تولید مثلی در این سال 56.4% برآورد شد. نتایج نشان می دهد که در طی دوره ای که جوجه ها قادر به ترک لانه بودند هیچگونه تلفاتی وجود نداشت. داده ها نشان داد که عوامل اقلیمی مانند بادتند باد و بارش ناگهانی در مرحله تخم بیشترین تأثیر را دارند و میزان تلفات 30.6% بود. لذا، جوجه ها در مرحله آشیانه نشینی از ح ساسیت زیادی برخوردار می باشند، بنابراین برای مدیریت و حفاظت از این پرنده در زمان جوجه آوری، کاهش تهدیدات در دوران آشیانه نشینی می تواند مؤثر باشد. بر اساس نتایج این مطالعه نیاز به اقدامات بهبود مدیریت جهت حفاظت کلنی با کلان بزرگ در تالاب امیرکلایه در زمان جوجه آوری وجود دارد.

با کلان بزرگ، نرخ بقای روزانه، روش می فیلد، موفقیت تولید مثلی، کلنی تالاب امیر کلایه