محمد ساغری - عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
عمر اموسی - دانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری، دانشگاه بیرجند
وحید توکلی - دانشجوی کارشناسی ارشد اگرواکولوژی دانشگاه بیرجند
سهیل پارسا - عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند

امروزه شش موضوع عمده زیست محیطی شامل تخریب زمین و بیابان زایی، تهدید تنوع زیستی، از بین رفتن تدریجی لایه اوزن، تضعیف منابع آب، تخریب جنگل ها و مراتع و بالاخره تغییر اقلیم از چالش های مهم در توسعه پایدار محسوب می شود. با ایجاد تغییر در دمای زمین بسیاری از سامانه های کشاورزی و تمامی بوم سازگان، دچار تغییر شده و در نهایت موجب کاهش تنوع زیستی، افزایش وسعت کویرها و کاهش سطح جنگل ها می شود. زیستگاه های حیات وحش و به ویژه تالاب ها در معرض نابودی قرار خواهند گرفت. گرم شدن هوا در نواحی مختلف کره زمین آثار متفاوتی بر کشاورزی، جنگل ها، تنوع زیستی و سلامت انسانی خواهد داشت. نظام های طبیعی مانند صخره های مرجانی، جنگل های گرمسیری، اکوسیستم های آلپی و مرداب ها در معرض خسارت برگشت ناپذیر و انقراض گونه های آسیب پذیر قرار می گیرند راهکارهای کاهش اثرات گازهای گلخانه ای عبارتند از اتکا بر سازگاری طبیعی، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، تثبیت (حبس) کربن و بالاخره ترسیب کربن، رسیب کربن عبارت است از تغییر دی اکسید کربن اتمسفری به شکل ترکیبات آلی کربن دار توسط گیاهان و تسخیر آن برای مدت زمان معین. انجام اقدامات برای ترسیب کربن نه تنها تغییرات اساسی را در مدیریت اراضی بر می انگیزد بلکه با افزایش ماده آلی، اثرات مستقیم و چشم گیری بر خواص خاک و بالتبع کیفیت کشاورزی، محیط زیست و تنوع زیستی بر جای می گذارد که نتیجه آن افزایش حاصلخیزی و بهره وری مناسب از اراضی جهت ایجادی یک استراتژی مناسب در راستای برقراری امنیت غذایی است. پروژه های ترسیب کربن با ایجاد تنوع در سطح گونه و اکوسیستم باعث تنوع زیستی در طبیعت می شود.

ترسیب کربن، تنوع زیستی، تغییر اقلیم، توسعه پایدار