اثر مقادیر محلول پاشی آهن نانو در مقایسه با سه نوع کود رایج آهن روی عملکرد مرفولوژیکی گیاه دارویی همیشه بهار

برای ارزیابی اثر مقادیر مختلف انواع فرمولاسیون های آهن روی ویژگی های مرفولوژیکی گیاه همیشه بهار، یک آزمایش فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1390 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل محلول پاشی 4 نوع آهن (نانوذرات آهن، سکوسترین، میکروکلات آهن و سولفات آهن) در 4 غلظت (صفر،1، 2 و 3 در هزار) در مرحله قبل از گلدهی انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که اثر نوع آهن بر روی طول بوته و ارتفاع کانوپی و اثر متقابل بین نوع و غلظت آهن بر روی تعداد برگ در بوته، تعداد شاخه فرعی و قطر ساقه اصلی معنی دار بود. بالاترین تعداد برگ (115/3) در ترکیب ت یماری کلات و غلظت دو در هزار و کمترین تعداد برگ (43/1) در ترکیب تیماری در سولفات دو در هزار آهن بدست آمد. بیشترین تعداد شاخه فرعی (21/3) در ترکیب تیماری آهن نانو دو در هزار و کمترین تعداد 6/2) در محلول پاشی با سولفات آهن سه در هزار بدست آمدند. بیشرین قطر ساقه اصلی (0/5 سانتی متر) در ترکیب تیماری سکوسترین با غلظت یک در هزار، و کمترین قطر ساقه (0/3 سانتی متر) در ترکیب شاهد بدست آمد.

Keywords:

آهن نانو , صفات مرفولوژیکی , محلول پاشی , همیشه بهار