بررسی تغییرات فرسایش پذیری خاک بر کشاورزی پایدار

فرسایش و رسوب زایی یکی از مشکلات مهم در مدیریت حوضه های آبخیز کشور می باشد. فرسایش و پیامدهای ناشی از آن با تشدید بهره برداری انسان از طبیعت از اوایل قرن بیستم اثرات منفی خود را بر اکوسیستم حیاتی وارد ساخته است. از آنجا که اندازه گیری عامل فرسایش پذیری خاک بطور مستقیم وقتگیر و هزینه براست از روشهای برآوردی برای تخمین عامل فرسایش پذیی خاک استفاده می شود. در این تحقیق بمنظور اندازه گیری واقعی عامل فرسایش پذیری خاک و مقایسه آن با انواع روشهای برآوردی عامل فرسایش پذیری خاک، چهار نوع خاک با بافت متفاوت در نظر گرفته شد. و برای هر خاک تعداد سه کرت استاندارد به منظور اندازه گیری رواناب و رسوب ناشی از رگبارهای طبیعی در ایستگاه آبخوانداری پلدشت ایجاد گردید. نتایج مقایسه روشهای برآورد عامل فرسایش پذیری خاک با مقدار اندازه گیری شده نشان داد که در روش EPIC و رینارد برای خاکهای با بافت لوم و روش ویشمایر برای خاکهایی با بافت سلیتی لوم تفاوت معنی داری با مقدار اندازه گیری شده ندارد. و روش مناسبی برای برآورد محسوب می شود.