اثرپخش سیلاب درتغذیه آبخوان دشت موسیان - دهلران

درمناطق خشک و نیمه خشک مقادیر کم بارش و تغیرات زیاد درمقدار وتوزیع به همراه تخریب پوشش گیاهی درحوزه های ابخیز سبب وقوع سیلاب می گردد ازطرفی نیازروزافزون به منابع آب می طلبد که باکنترل سیل و تغذیه مصنوعی ابخوان ها تقویت گردند دراین راستا به منظور تغذیه مصنوعی ابخوان دشت موسیان عملیات پخش سیلاب درمنطقه مذکور به اجرا درامد دراین تحقیق باگرداوری اطلاعات هواشناسی فیزیوگرافی خصوصیات هیدرولیکی و هیدروژئولوژیکی سفره آب اقدام به تعیین بیلان و سهم تغذیه مصنوعی دربیلان منابع اب گردید نتایج نشان داد متوسط حجم بارش سالانه درطی دوره اماری 1372-91 معادل 97/4و بین 39تا235 میلیون مترمکعب م.م.م درنوسان است همچنین 49/8درصد بارش صرف تبخیر و تعرق 34/6 درصد نفوذو16بصورت رواناب جاری میگردد دیگر نتایج نشان میدهد که حجم منابع آب زیرزمینی دشت موسیان 57/1 م.م.م است که سهم تغذیه ای پخش سیلاب معادل 12/3 درصد و به عبارتی سالانه 5/3م.م.م ازرواناب ها تزریق گردیده که با ادامه عملیات پخش سیلاب تا 7/3 م.م.م قابل افزایش است

Keywords:

بیلان آب , پخش سیلاب