رابطه الگوهای ارتباطی خانواده با سرسختی و خودکارآمدی تحصیلی نوجوانان

هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط الگوهای ارتباطی خانواده با خودکارآمدی و سرسختی نوجوانان بود. 250 دانش آموز( 117 دختر و133 پسر) از مدارس راهنمایی شهر شیراز با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و در پژوهش شرکت کردند. شرکت کنندگانپژوهش پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده(ریچی و فیتزپاتریک، 1990 )، مقیاس سرسختی (کوباسا، 1979 ) و خرده مقیاس خودکارآمدی تحصیلیاز پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری(پینتریچ و همکاران، 1991 ) را تکمیل کنند. پایایی و روایی ابزارها با استفاده ضریب آلفای کرونباخ و تحلیل عوامل احراز گردید.یافته های پژوهش حاکی از آن بود که جهت گیری گفت و شنود پیش بینی کننده مثبت و معنادار سرسختی روانشناختی(نمره کل و مؤلفه های کنترل و تعهد) و خودکارآمدی تحصیلی می باشد و جهت گیری همنوایی پیش بینی کننده منفی و معنادار سرسختی روانشناختی(نمره کل و مؤلفه های کنترل و تعهد) می باشد. علاوه بر این، یافته های تحلیل واریانس یک طرفه، تحلیل واریانس چند متغیره و آزمونهای تعقیبی حاکی از آن بود که خانواده های کثرت گرا در مقایسه با خانواده های توافق کننده، حفظ کننده و بی قید فرزندان سرسخت تری پرورش می دهند، با این حال تفاوت خانواده ها بر حسب خودکارآمدی فرزندانشان معنادار نبود

Keywords:

الگوهای ارتباطی خانواده , سرسختی , خودکارآمدی , نوجوانان