میلاد شریف روحانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی کشاورزی، دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
فرشته جاهدی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی کشاورزی گرایش علوم و تکنولوژی بذر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
سعید جاهدی پور - دانشجوی دکتری مهندسی کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد و مدرس گروه کشاورزی دانشگاه پیام نور مشهد
سمیه جاهدی پور - دانشجوی کارشناسی جغرافیا گرایش برنامهر یزی و روستایی دانشگاه پیام نور فریمان

نعناع فلفلی یک گیاه چندساله دارویی متعلق به تیره نعناع (Lamiaceae) می باشد که در صنایع مختلف داروسازی استفاده می گردد. تنش های غیرزنده محیطی و به ویژه تنش های خشکی و شوری از ع وامل عمده کاهش محصول این گیاه محسوب می شوند. عمده ترین تأثیر تنش های شوری و خشکی مانند سایر تنش ها، جلوگیری از رشد گیاه و کاهش ماده مؤثره گیاه دارویی می باشد و درک پاسخ گیاهان به تنش های شوری و خشکی کاری کاربردی و عمده می باشد. این تحقیق به صورت سه آزمایش جداگانه برای بررسی اثرات متقابل و اصلی تنشهای شوری و خشکی در گیاه دارویی نعناع فلفلی بر روی جوانه زنی گیاه داروئی نعناع فلفلی انجام شد. هر واحد آزمایشی شامل یک عدد پتری دیش به قطر 70 میلیمتر بود که در درون آن 25 عدد بذر قرار داده شد و سپس از هر محلول تیماری 6 میلی لیتر به آن اضافه گردید. هر 24 ساعت از بذور جوانه زده یادداشت برداری تا پایان روز دوازدهم به عمل آمد و پس از اتمام جوانه زنی میانگین طول ساقه چه و طول ریشه چه اندازه گیری شد. با توجه به نتایج بدست آمده از این آزمایش، تنش خشکی به طور معنی داری درصد جوانه زنی را کاهش داد ولی تنش شوری تأثیر معنی داری روی درصد جوانه زنی نداشت. نتایج بدست آمده از آزمایش مربوط به اثر متقابل کلرید سدیم و پلی اتیلن گیلیکول نشان داد که میزان تنش وارد شده بر بذور نعناع فلفلی بسیار بالا بوده و بنابراین نمی توان از کاربرد توام اینها، نتایج اثرات اصلی را بدست آورد. همبستگی منفی بین سطوح مختلف تنش های شوری و خشکی با درصد جوانه زنی مشاهده گردید. نتایج حاصل از سه آزمایش همچنین نشان داد که طول ساقه چه و طول ریشه چه با افزایش سطوح مختلف تنش خشکی و شوری کاهش معنی داری پیدا می کند.

تنش، جوانه زنی بذر، خشکی، شوری، نعناع فلفلی