ایجاد منطقه ی نمونه ی گردشگری روستایی (شمال شرقی قروه)

صنعت گردشگری دارای آثار اقتصادی و اجتماعی قابل توجهی است. ایجاد اشتغال، دست یابی به درآمد ارزی پایدار و مناسب و همچنین شناخت دوسویه فرهنگی در راستای صلح و وفاق بین المللی از آثار اقتصادی و اجتماعی این صنعت می باشد. شهرستان قروه یکی از شهرستان های استان کردستان می باشد که علیرغم پتانسیل بسیار بالایی که در جذب گردشگر دارد در بین شهرستان استان از جایگاه مناسبی برخوردار نیست. در این مقاله به دنبال ارائه ی پیشنهاد ایجاد و تشکیل یک منطقه ی نمونه ی گردشگری روستایی در نیمه ی شرقی شهرستان قروه می باشیم. برای رسیدن به این هدف از روشهای مختلف میدانی مانند اندازه گیری ها و مشاهدات مستقیم میدانی، مصاحبه، پرسشنامه و همچنین منابع کتابخانه ای موجود استفاده شده است. روستاهای قصلان و باباگرگر در نیمه ی شرق شهرستان قروه قرار گرفته اند. روستای باباگرگر به سبب دارابودن پتانسیل جذب ژئوتوریسم، توریسم مذهبی و توریسم درمانی از جایگاه ویژه ای در سطح منطقه برخوردار است. روستای قصلان نیز دارای آثار و بناهای تاریخی – فرهنگی و مذهبی با قدمت چندصد ساله و چند هزار ساله می باشد. این دو روستا با توجه به موقعیت جغرافیایی قرارگیریشان می توانند سبب تحول گردشگری در نیمه ی شرقی شهرستان شوند. اما در حال حاضر وجود روستای باباگرگر و پتانسیل بالای آن در جذب گردشگر، مانع از توجه و جذب گردشگران به روستای قصلان با 1500 نفر جمعیت شده است. بنابراین در مقاله پیشنهاد ایجاد یک مسیر ارتباطی آسفالته بین روستاهای قصلان و باباگرگر مطرح می شود. ایجاد این مسیر ارتباطی 10 کیلومتری می تواند مزایایی متعددی داشته باشد که برخی از آنها عبارتند از: 1-بهره گیری گردشگران از پتانسل های موجود در هر دو روستا با صرف هزینه و وقت کمتر 2-کاهش خطرات و تصادفات جاده ای در مسیر ارتباطی کنونی 3-کوتاه شدن مسیر دسترسی از شهر قروه به روستای باباگگر از 28 کیلومتر به 16 کیلومتر 4-با ایجاد این منطقه ی نمونه ی گردشگری روستایی شاهد تحولی در اشتغال و افزایش درآمد روستاییان به ویژه در روستای قصلان با خیل عظیمی از جوانان تحصیل کرده و بیکار باشیم.

Keywords:

منطقه نمونه گردشگری , روستای باباگر , روستای قصلان , ژئوتوریسم , قروه