اصغر عابدینی - استادیار گروه شهرسازی دانشگاه ارومیه

اکوتوریسم یا طبیعت گردی وسیله ای برای تحقق اهداف پایداری توسعه می باشد، زیرا راهکارهای مشابهی را برای رفع مشکلات فعلی ارائه می دهد. ایران یکی از کشورهایی است که از لحاظ تنوع اقلیمی و آثار باستانی و تمدنی در رده ی کشورهای برتر جهان است اما متاسفانه از لحاظ جذب اکوتوریست دارای جایگاه شایسته ای نیست؛ با برنامه ریزی منسجم، جامع، یکپارچه و سیستمی می توان کشور را از رکود اقتصادی و وابستگی به نفت نجات داد و زمینه را برای اشتغال بیشتر، حفظ ذخایر و منابع ملی فراهم نمود، این در حالی است که اکوتوریسم اوج کارایی را در استفاده از تواناییهای طبیعی و فرهنگی دارد که با استفاده کارآمد و ایجاد زمینه برای اشتغال و درآمدزایی کمترین تاثیر منفی را بر محیط زیست وارد می کند و ابزاری مناسب برای توسعه متوازن به ویژه در کشورهای در حال توسعه می باشد، ورود گردشگران به هر منطقه منجر به ایجاد اشتغال در سطح کلان شده که زمینه را برای توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را به دنبال دارد. در این مقاله تاثیرات اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی اکوتوریسم در استان آذربایجان شرقی و چالش های آن در این منطقه تحلیل شده و نتیجه مقاله نشان می دهد استان آذربایجان غربی دارای چالش های تاسیسات زیربنایی، سرمایه گذاری، مدیریتی، نیروی انسانی، سیاسی و برنامه ریزی است که در صورت کاهش این مشکلات می توان استفاده های بهینه از این منطقه کرد و نهایتا به ارائه راهکارهایی در ابعاد مختلف پرداخته شده است.

اکوتوریسم، توسعه پایدار، گردشگری، چالش، آذربایجان شرقی