ندا نادعلی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم دانشگاه اصفهان
زینب خراسانی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم دانشگاه اصفهان
شهین رستمی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم دانشگاه اصفهان

صنعت گردشگری یکی از متنوع ترین و در عین حال فراگیرترین مشاغل محسوب می گردد به طوری که علاوه بر اشتغال زایی منجر به گردش مالی بی نظیری در دنیا شده است و عامل مهمی برای پیشرفت و تکامل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشورها محسوب می شود. بسیاری از برنامه ریزان و مدیران شهری و روستایی برای شکوفایی و توسعه گردشگری در صدد توسعه بیشتر نواحی تحت نظارت خود و بهینه کردن خدمات گردشگری در راستای افزایش ارزش افروده این فعالیت هستند. در این میان توجه به زیرساخت های گردشگری از ملزومات حرکت به سوی توسعه نواحی است. این تحقیق با هدف ترکیب دو مدل TOPSIS و AHP از طریق داده های بدست آمده از تعداد و انواع زیرساخت های مرتبط جهت سطح بندی و تعیین قطب گردشگری صورت پذیرفت. روش پژوهش، توصیفی – تحلیلی و پیمایشی است. نتایج تحقیق نشان داد که با توجه به معیارهای مورد مطاعه و با ترکیب دو مدل فوق الذکر، شهرستان مشهد و سبزه وار به عنوان نواحی اول و دوم گردشگری بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داده اند. همچنین همبستسگی بین متغیر زیرساخت ها و تعداد گردشگران، مثبت و ضریب همبستگی بیش از 78 درصد را نشان می دهد.

سطح بندی، زیرساخت های شهری، مدل TOPSIS، مدل AHP، خراسان رضوی