اصغر رشیدی ابراهیم حصاری - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی تهران
نوبخت سبحانی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند
سمیه رنجبرزاده - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری
اسماعیل ابن عباسی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند

گردشگری روستایی یکی از اجزای مهم صنعت گردشگری به شمار می آید و باعث شکوفایی و رشد اقتصادی، افزایش سطح رفاه، ثبات و استقرار جمعیت، جلوگیری از مهاجرت های بی رویه، حفظ تعادل اکولوژیکی منابع طبیعی و حفظ ویژگی های فرهنگی روستا می شود. این مقاله با بررسی واکاوی قابلیت های توسعه گردشگری در روستای کندوان و ارائه راهبردهای توسعه گردشگری در این روستا صورت گرفته است. نوع تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی – تحلیلی بوده و در جمع آوری اطلاعات از مطالعات میدانی و کتابخانه ای استفاده شده است. همچنین برای تجزیه و تحلیل یافته ها از مدل سوات بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از واکاوی نوزده عامل نقاط قوت و فرصت ها تحت عنوان مزیت ها و هجده عامل ضعف و تهدید اساسی به عنوان چالش ها و تهدیدهای پیش روی توسعه گردشگری در روستای کندوان و نیز امتیازات تخصیصی به هر یک از عوامل داخلی و بیرونی توسط کارشناسان و متخصصان نشان داد که در ماتریس عوامل داخلی و خارجی با توجه به مجموع امتیازات نهایی کسب شده به ترتیب (3.472) و (3.563) امتیاز، قابلیت ها و مزایای موجود جهت توسعه گردشگری در منطقه کندوان بر چالش ها و تهدیدات موجود غلبه دارد. همچنین ارزیابی ماتریس های داخلی و خارجی بیانگر آن است که راهبردهای توسعه گردشگری در این منطقه از نوع راهبردهای تهاجمی می باشد؛ لذا با اتخاذ راهبردهای تهاجمی لازم می توان با بهره گیری از نقاط قوت و فرصت های فراروی روستای کندوان به توسعه مطلوب گردشگری دست یافت.

گردشگری، قابلیت های گردشگری، توسعه گردشگری، کندوان