محمد نظری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید صدوق
ماریا مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه خوارزمی
سیده صدیقه یعقوبی - دانشجوی کارشناسی ارشد مترجمی زبان انگلیسی دانشگاه خوارزمی
حمید نوذری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید صدوق

در قرن حاضر صنعت توریسم یکی از مهمترین منابع تولید درآمد، اشتغال و ایجاد فرصت های مناسب برای نیل به توسعه پایدار محسوب می شود. این صنعت تا حدی در توسعه اقتصادی – اجتماعی و کالبدی شهرها موثر است. بسیاری از برنامه ریزان ناحیه ای و منطقه ای، صنعت توریسم را راهکاری مهم و مطمئن برای توسعه پایدار نواحی و مناطق معرفی می کنند. با کمال تاسف در شهرستان سرپل ذهاب با وجود قابلیت های گردشگری و جاذبه های توریستی فراوان، این قابلیت به خوبی شناسایی نشد و مورد بهره برداری قرار نگرفته است. این شهرستان با وجود آثار باستانی از گذشتگان و توان ها و جاذبه های طبیعی، آب و هوایی و محیطی یکی از مهمترین پتانسیل های گردشگری و صنعت توریسم در استان کرمانشاه است. هدف از این تحقیق تبیین نقش گردشگری در توسعه پایدار شهری با تاکید بر شهرستان سرپل ذهاب می باشد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی – تحلیلی است. جمع آوری اطلاعات از طریق منابع کتابخانه ای و میدانی به ویژه مصاحبه بهره گرفته شده است. برای پردازش داده ها و اطلاعات از نرم افزار SPSS و EXCEL استفاده شده است. نتایج به دست آمده مشخص می سازد در شهرستان سرپل ذهاب مهمترین توان های اکوتوریستی عبارتند از تنوع جاذبه های طبیعی زیبا در شهر و اطراف آن دارابودن رودخانه ها، سراب ها و چشمه سارهای متعدد و فراوانی از جمله رودخانه الوند، دله شیر، هواسان، جگیران، گلم کبود و سراب ماراو، گلو دره، پیران، سرابگرم، قره بلاغ، قلعه شاهین و ... منحصر به فرد می بشاد. نقش این صنعت در توسعه، بر ساخت های شهرستان و تغییر و تحول اقتصادی – اجتماعی آن و همچنین کیفیت پایین اطلاع رسانی و آگاهی دهی، کمبود مراکز خدمات دهی به گردشگران، نبود تنوع شغلی و عدم سرمایه گذاری دولت و همچنین عدم تمایل بخش خصوصی، عدم وجود زیرساخت های مناسب برای گسترش این صنعت در شهرستان مذکور نام برد.

گردشگری، توسعه پایدار، توسعه شهری، گردشگری شهری، سرپل ذهاب