مهدی مینایی - استادیار جغرافیای سیاسی مرکز آموزش عالی امام خمینی
محمدرضا سیدآبادی - دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی، دانشگاه خورازمی

جهانی شدن از طریق مرززدایی، تسهیل در مقررات آمد و شد و بهبودی امور حمل و نقل و ارتباطات به همراه افزایش اوقات فراغت و بالا رفتن سطح درآمد و رفاه شهروندان زمینه را برای گسترش گردشگری و افزایش تعداد گردشگران فراهم کرده است به گونه ای که بزرگترین تولید و مصرف قرن بیست و یکم حول محور تولید و مصرف اوقات فراغت است و گردشگری بهترین کالایی است که برای اوقات فراغت تولید می شود. گردشگری به عنوان یک پدیده جغرافیایی در عصر پسامدرن گسترش فزاینده ای یافته است. و در هزاره سوم به یکی از پررونقترین، جذاب ترین، اشتغال زا ترین و پردرآمدترین منابع جهان تبدیل شده است. مقاله در پی آن است که با بهره گیری از بنیان فلسفی پسامدرن و روش تحقیق تحلیلی تفسیری نقش گردشگری فرهنگی در احیای فرهنگ بومی و زنده نگه داشتن آن در عصر جهانی شدن که فرهنگ های بومی و محلی با خطرنابودی مواجه شده اند را تبیین کند. فرهنگ بومیان جزیره زیبای قشم نمای از جلوه های گوناگون و بازتابش زندگی دیرنه در انسانهای امروزی است. که به عنوان نمونه موردی برای نشان دادن نقش گردشگری فرهنگی در حفظ و زنده نگه داشتن آن مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که گردشگری فرهنگی در حفظ پویایی فرهنگ بومی جزیره قشم می تواند موٍثر واقع شود.

گردشگری، فرهنگ بومی، جهانی شدن، جزیره قشم